Ayser Özbulut

İYİ YÜREKLE BULUŞALIM…

Bu gün anneler günü. Hem hüzün var içimde, hem sevinç. Hüznüm, sonsuzluğa uğurladığım anneme olan özlemim. Annemin kalbimin içine yerleşen bir sözü vardı “İyi yürekle buluşalım” Çok küçük yaştan itibaren kendisinden ayrı yaşadığım için dolayısıyla çok sık vedalaşırdık. Her vedalaşmamızda iyi yürekle buluşalım derdi. Kalbimizi temiz tutalım, iyi düşünelim, iyi şeyler olsun hayatımızda manasına gelen bu sözünü beş yıldır duyamıyorum. Özledim ve hüzünlüyüm…

Sevincim, ben de bir anneyim. Evladımın varlığı, sağlığı bile bana yeter. Şimdi ben evladıma “iyi yürekle buluşalım” diyorum. Bu günler pek iyi günler değil. Malum corona günleri… Kısıtlamalar var. Başka şehirlerde yaşıyoruz. Ben de evladımla buluşmak için iyi günlerin gelmesini bekleyeceğim…

*****

Gece yarısına az kalmıştı. Saat 23.00.Delicesine bir sancı kapladı bütün bedenimi. Dayanamayacağımı düşünüyordum. Doktorumu aradım. “Zaman geldi hemen hastaneye gelmelisin, geldiğinde ben hazır olacağım” dedi. Sancılardan arabaya binecek takatim bile yoktu o an. Ablamın yardımıyla araca bindim. Hastaneye geldiğimde sedye ile hazırda duruyordu doktorum. Hemen doğumhaneye aldılar. Doğum başlamış fakat biraz uzun sürecek diye kendi aralarında konuştuklarını duyuyordum dayanılmaz sancılar içerisindeyken. Çok zorluyordu, belki de bu çirkin dünyaya gelmek istemiyordu…

Benim normal doğumda ısrar etmem doktorumu endişelendiriyordu. Sabah 09.30, alın masaya artık dedi doktorum. Korkuyor, acı çekiyor, endişeleniyordum. Sanki güneş patlamış ısısını bedenime yaymıştı. Bir bıçak kutusu basınçla açılmış da içinden fırlamış bıçaklar teker teker bedenime saplanıyordu. Of tanrım bu ne dayanılmaz acıydı…

Saat 09.45 bir anda kesildi her şey. Bir şaplak sesi duydum. Ah! Taa kalbimin en derini acıdı. Hemen ardından bebeğimin ilk çığlığını duydum. Ah Tanrım! Bu nasıl bir senfoni. Hayatımda duyduğum en güzel ses. Hayatımda duyduğum en güzel melodi…

Kucağıma yatırdılar. Ah tanrım! Bu ne güzel koku. Hayatımda aldığım en güzel koku…

Kollarımın arasındaki minik pembe surat, gördüğüm en güzel şey. Bir öpücük kondurdum alnına. Hissettiğim en güzel his. Ona o an sonsuz sevgiyle bağlandım…

Yaşayabileceğim en güzel hisleri yaşıyordum. Kalbimde kelebekler pıpırlıyordu. Kuşlar özgürce uçuyor ve neşeli şarkılar söylüyordu. Çiçekler açmıştı rengarenk. Hayat, inanılmaz bir şeye tanık oluyordu…

      *****

Herkes, annelik bebek anne karnındayken başlar der. Evet, anne olmanın gerçekliği o zaman başlar. Fakat asıl annelik çocuğunuza ilk dokunduğunuz an başlar. O an sevgi ne demek anlarsınız. O an korku ne demek anlarsınız. O an güçlü ne demek anlarsınız. O an sabır ne demek anlarsınız. O an merhamet ne demek anlarsınız…

Bu gün anneler günü. Hadis-i Şerife göre “Cennet anaların ayakları altındadır” Cennete giden annelerimize Allahtan rahmet diliyorum…

Tüm annelerin anneler gününü kutluyorum. Evlatlarımızla iyi yüreklerle buluşmamız dileğiyle…

Sevgi ve Dostlukla 

AYSER ÖZBULUT